کشور من تصویر یه پیرمردی رو داره که از صف پناهنده ها بیرون می آد و برای اینکه خستگیشو در کنه روی علف ها دراز می کشه ، روی علف هایی که توش یه مین ضد نفر خاک شده .کشور من شبیه اون مادریه که می بینه یونیفرم پسرش یه دکمه کم داره ، با عجله دکمه رو می دوزه و بعدش پسرش رو خاک می کنه . کشور من تصویر یکی از رایج ترین فحش ها رو داره .ای لامصب بد مصب سگ مصب!
مائتی ویسنی یک - پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی - مترجم : تینوش نظم جو
۲ نظر:
سلام. وبلاگت خیلی خوبه. مرسی که این جا می نویسی.
آقای تنکابنی عزیز ،
راستش را بخواهی برای اطلاع رسانی آمدم و نه خواندن ،اما در این فاصله آن تیکه ی انتخابیت را از عباس معروفی خواندم و خیلی لذت بردم .اگر حال و حوصله اش را داشتید به ما با آدرس :
tabeedihaa.blogspot.com
سری بزنید و اگر شد نظری بدهید. متشکرم.
ارسال یک نظر