ساعت شماطه‌دارمردم را از خواب بيدار نمي‌كرد و خدا مگس را آفريد

ببینید این خاک چقدر دموکراتیک است . امروز یک زن و شوهر محترم بر همان یک وجب خاکی می خوابند که دیروز سنگینی زوجی گناهکار را تحمل می کرد . فردا شاید کشیشی آنجا بخوابد  ، بعد آدمکشی ، بعد نعل بندی ، بعد شاعری ، و همه ی آنها مثل کشتی شکستگانی که قایق نجات آنها را به ساحل ایمن رسانده ، این یک وجب خاک را تقدیس می کنند چون امنیتی موهوم به آنها ارزانی داشته .



ماشادودِ آسیس - خاطرات پس از مرگ براس کوباس - مترجم : عبدالله کوثری