ساعت شماطه‌دارمردم را از خواب بيدار نمي‌كرد و خدا مگس را آفريد

از کجا معلوم که انتقام خدا به خاطر همه ی گناه هایی که مرتکب شده بودم و همه ی گناهانی که می بایست مرتکب بشوم ، نبوده باشد؟از کجا معلوم که در طومارهای الهی نوشته نشده باشد که بدبختی تنها طالع من است و راه مصیبت تنها راهی است که قدم های سمج من در تمام روزهای غم گرفته ام می تواند در آن سیر کند؟

هرگز نمی شود به بدبختی عادت کرد ، باور کنید ، چون ما همیشه مطمئنیم که بلای فعلی آخری است ، گرچه بعدها ، با گذشت زمان متقاعد می شویم - با چه احساس فلاکتی !- که هنوز بدتر از این در راه است .

 

 

کامیلو خوسه سِلا - خانواده ی پاسکوآل دوآرته - مترجم : فرهاد غبرائی