روح من با روح تو بیامیخت : در دوری و نزدیکی ، من توام ، عجب دارم از تو و از من : فنا کردی مرا از خویشتن به تو ، نزدیک کردی مرا به خود ، تا ظن بردم که من توام و تو من .
منم یا تویی؟حاشا از اثبات دویی ! هویت تو در لائیت ماست ، کلی به کلی ملتبس است از وجهین .ذات تو از ذات ما کجاست چون تو را بینم؟ذات من منفرد شد جایی که من نیستم .کجا طلب کنم آنچه پنهان کردم؟در ناظر قلب یا در ناظر عین؟میان ما اُنیت منازعت می کند؟به اُنیت خویش که اُنیت ما بردار.
حسین بن منصور حلاج - از حلاج - مترجم : بیژن الهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر