در هر میدان ، هر روز ، آدم هایی ثابت با شخصیت های خاص حضور دارند .شاید من هم یکی از جمع آن ها محسوب شوم ، چیزی که اصلا دوست نداشتم.ترجیح می دادم نامرئی باشم.برایم مهم نبود با بقیه ی کسانی که آنجا بودند مشورت کنم . نمی خواستم راجع به اسب ها باهاشان بحث کنم . هیچ کدام از قماربازهای آن جا را در هیچ مرتبه ای از رفاقت نمی دیدم.در واقع همه ی ما علیه هم قمار می کنیم.خود میدان روزِ باخت ندارد.میدان سهم خودش را بر می دارد و ایالت سهم خودش را و این سهم هم هر روز بیشتر می شود.این واقعیت برای قماربازی که می خواهد پیوسته ببرد به این معناست که باید تا مرزِ مشخصِ از پیش تعیین شده ای شرط ببندد، یک روش ممتاز و بصیرت منطقی داشته باشد.قماربازهای عادی دیلی دابل و اگزکت و تریپل و پیک سیکس و پیک ناین بازی می کنند.آخر روز هم فقط یک مشت مقوای بی مصرف دست شان می ماند.
 
چارلز بوکفسکی - هالیوود - مترجم : پیمان خاکسار

هیچ نظری موجود نیست: