ستايش مرگ ، خواه در جنبه‌هاي ساده و كودكانه‌ي آن ، و خواه به صورت‌هاي پيچيده‌ي فلسفي‌اش ، تظاهر منفي و خودنمايي عاجزانه‌اي بيش نيست . درخواست محبت و ترجم و توجه كه از روحي مغرور و شرمسار برمي‌خيزد .

فريدون تنكابني - يادداشت‌هاي شهر شلوغ - انديشه‌ها - 19 / 11 / 1340

هیچ نظری موجود نیست: