مطلبی كه كنجكاوی مرا در كودكی برانگیخته بود این بود كه در مسافرتی كه پدرم به اصفهان رفته بود. نی لبكی را كه اصلا به هیچ سازی شباهت نداشت همراه آورده بود، در جواب كنجكاوی ما گفت: یكروز در خرابه های اصفهان، پیرمردی مشغول نواختن این ساز بود كه سخت مرا متعجب كرد. زیرا ان ساز به هیچ سازی شباهت نداشت. من طرز نواختن این ساز را از آن پیرمرد یاد گرفتم و ساز او را خریدم. از آن پس پدرم هر روز ساعتها با آن تمرین می‌كرد. اما تا مدتها صدایی از نی لبك عجیب در نمی‌آمد تا این كه كمكم صداهایی از آن در آمد و یك ماه بعد، پدرم با آن، آهنگهای بسیاری می‌نواخت و در این موقع با خند همی‌گفت: عاقبت اهلی شد!
شاپور بهروزی - چهره های موسیقی ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر