" چرا هیچ خلوت عاشقانه ای، خلوت نیست، ازدحام جمعیت است در تختخوابی دو نفره ؟ چرا هر کسی چند نفر است، چهره هایی تماما گوناگون ؟ چرا عاشق کسی می شویم، اما با کس دیگری به بستر می رویم ؟ چرا عشق جماعی است دسته جمعی که در آن هر کسی، هر کسی را می گاید، جز من که همیشه گاییده می شوم ؟ نکند سر بر شانه ی تو گذاشته بودم، مفیستو، وقتی به درد گریه می کردم ؟ "

رضا قاسمی - وردی که بره ها می خوانند

هیچ نظری موجود نیست: