skip to main
|
skip to sidebar
من مثل ساعتی مریضم
و به دقت درد میکشم
سکوت تانکیست
که بر زمین فکرهایم میچرخد و
علامت میگذارد
از روی همین علامتها دکتر
نقشه جغرافیایی روحم را روی میز میکشد
و با تاثر دست بر علامتها میگذارد
: - چه چالههای عمیقی!
شهرام شیدایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر