"و دانستم که درک او آسان تر از بوییدن یک گل است،کافی بود کسی او را ببیند. و من نمی دانم آیا مادرش هم او را به اندازه ی من دوست داشت؟ آیا کسی می توانست بفهمد که دوست داشتن او چه لذتی دارد،و آدم را به چه ابدیتی نزدیک می کند؟آدم پر می شود.جوری که نخواهد به چیزی دیگر فکر کند.نخواهد دلش برای آدم دیگری بلرزد،و هیچ گاه دچار تردید نشود..."

سمفونی مردگان - عباس معروفی

هیچ نظری موجود نیست: