سوم : نگذارید که آغاز جمله در خواننده انتظار پدید آورد که در پایان جمله خلاف آن ظاهر می شود . مثلن این جمله را در نظر بگیرید که ممکن است در نوشته ای در باب جامعه شناسی بیاید : «افراد انسانی از رفتار ناپسند به کلی برکنار هستند ، منتها فقط در صورتی که شرایط لازم معینی ، که جز در نسبت کمی از موارد واقعی فراهم نمی شود ، بر اثر حصول توافق دشواری بین اوضاع مساعد ، خواه فطری ، و خواه محیطی اتفاقن منجر به تولید فردی شود که در او بسیاری از خصایص به نحوی که از لحاظ اجتماعی مفید است از حد عادی منحرف شده باشد» . حالا بگذارید ببینیم این جمله را میتوان به زبان آدمیزاد ترجمه کرد یا نه . من این را پیشنهاد میکنم «همه ی آدمها ، یا تقریبن همه ی آدمها ، رذلند . آنهایی که رذل نیستند هم از حیث نسبت ، و هم از حیث تربیت بخت بلندی داشته اند » این جمله هم کوتاهتر است و هم فهمیدنش آسان تر . و درست همان مطلب جمله ی قبلی را هم بیان می کند . ولی متاسفانه باید بگویم که هر استادی اگر به جای جمله ی اول جمله ی دوم را به کار ببرد ، از دانشگاه بیرونش میکنند .

برتراند راسل -  عرفان و منطق - چگونه مینویسم - مترجم : نجف دریابندری

هیچ نظری موجود نیست: