ساعت شماطه‌دارمردم را از خواب بيدار نمي‌كرد و خدا مگس را آفريد

"بعضی ها هستند که زودتر از طبیعتشان پیر می شوند. اما نباید باور کرد که جوانی, پیش از وقت, در اینجور آدمها می میرد. نه, جوانی پنهان می شود و می ماند. مثل چیزی که شرمنده شده باشد در دهلیز های پیچاپیچ روح, رخ پنهان می کند. چهره نشان نمی دهد, اما هست. و همیشه در کمین است و پی فرصتی است, یا مهلتی, تا خود را بروز دهد. چشم به راه است و همین که روزگار نقاب عبوس را از چهره ی آدم پس بزند, جوانی هم زبانه می کشد و نقاب کدورت را بی باقی می درد. جوانی دیگر مهلتی به دل افسردگی و پریشانی نمی دهد. غوغا می کند. آشوب. همه چیز را هم می ریزد. سفالینه را می ترکاند. همه ی دیوارهایی را که برگرد روح سر برآورده اند و درهم می شکند. ویران می کند!

محمود دولت آبادی - جای خالی سلوچ